My Ukraine
Thoughts on the crisis, any crisis (in Greek)
by Christos Tsolkas
Τέλος Φλεβάρη,
Κοιμάμαι ή καλύτερα προσπαθώ να κοιμηθώ έχοντας πάντα ανοιχτό δίπλα μου το laptop μου με live streaming από το κέντρο του Κιέβου.
Μέσα στον ύπνο μου ξυπνάω με ήχους που έμοιαζαν με βόμβες.
Με έλουσε κρύος ιδρώτας. Πήδηξα μπρος την τζαμαρία του δωματίου να κοιτάξω στον ουρανό.
Με έπιασαν νευρικά γέλια.
Από τον 20ο όροφο που ήταν το διαμέρισμα μου, διαπίστωσα ότι ήταν πυροτεχνήματα από το διπλανό συγκρότημα, προφανώς για κάποιο χαρμόσυνο γεγονός.
Εκείνος ο Φλεβάρης και μετά ο Μάρτης του ’14 στο Κίεβο ήταν δύσκολοι.
Ξεσηκωμένος κόσμος στους δρόμους, εξαγριωμένοι με τον πρόεδρο Γιανουκόβιτς και την παρέα του που πέρα από αρπαγές δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, πρόδωσε το όνειρο των Ουκρανών για είσοδο τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση
Ακολούθησαν ταραχές, τρομοκρατία, δολοφονίες αθώων πολιτών, πυροβολισμοί στο ψαχνό από ελεύθερους σκοπευτές, κατάληψη του κέντρου της πόλης και στη συνέχεια ανατροπή της Κυβέρνησης, πολιτικές αλλαγές, προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία και βίαια απόσχιση μέρος των Ανατολικών επαρχιών της χώρας.
Ο φόβος για πιθανή γενική επέμβαση της Ρωσίας ήταν πάντα στον αέρα.
Το να διοικείς μια εταιρία 1400 ανθρώπων σε τέτοιες συνθήκες ήταν κάτι ασύλληπτο.
Όμως τα καταφέραμε χωρίς ανθρώπινες ή υλικές απώλειες και
με εξαιρετικά επιχειρησιακά αποτελέσματα με τις δεδομένες συνθήκες.
Πως έγινε αυτό?
Με μια εξαιρετική, καλο-κουρδισμένη και γενναία ομάδα που έθεσε έναν ευρύτερο σκοπό.
Να κρατήσει τους ανθρώπους και τα πάγια στοιχεία μας ακέραια και ασφαλή και δευτερευόντως να παλέψει για την όσο το δυνατόν καλύτερη επίτευξη των επιχειρησιακών μας στόχων.
Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας, τι έμαθα, τι κράτησα από αυτήν την εμπειρία σχετικά με το leadership, τη διαχείριση των ομάδων και την υπέρβαση της κρίσης.
- Απόδραση από την ομίχλη φόβου που καλύπτει τα πάντα και ένταξη στη ζεστασιά της ομάδας.
Οι άνθρωποι πρέπει να αισθάνονται ασφαλείς και σίγουροι.
Χρειάζονται την παρουσία μας, ΕΚΕΙ, κοντά τους, με στάση ισορροπημένη, φιλική και ανθρώπινη.
Η κρίση φτιάχνει ιστορίες, που μεταδίδονται από στόμα σε στόμα και μας
χαρακτηρίζουν, μας σημαδεύουν στο μέλλον.
Στην κρίση φτιάχνεται κουλτούρα.
2. Μετατροπή της διοικητικής ομάδας σε μια Μηχανή Επεξεργασίας Σεναρίων.
Στις μεγάλες κρίσεις τα δεδομένα αλλάζουν συνέχεια και πρέπει γρήγορα να μελετάμε και να αναπροσαρμόζουμε τις προβλέψεις και τις αντιδράσεις μας.
Ο χρόνος για λήψη αποφάσεων είναι στενός. Checklists, σενάρια, impact, πιθανότητες.
Μια καλή ομάδα διαχείρισης τα κάνει όλα αυτά αυτόματα.
3. Αποφυγή μυστικοπάθειας.
Συνήθως η διοικητική ομάδα είναι απορροφημένη σε συναντήσεις και αποφεύγουν την αλήθεια.
Είναι λάθος.
Οι άνθρωποι θέλουν να ξέρουν.
Σε κοιτάνε στα μάτια και καταλαβαίνουν.
Χρειάζεται συχνή επικοινωνία και τακτικά updates σχετικά με το πώς εξελίσσονται τα γεγονότα.
Χτίζεις έτσι σιγουριά και αυτοπεποίθηση.
4. Ανάθεση καθηκόντων και εμπιστοσύνη
Κάθε μέλος της ομάδας είναι πολύτιμο, και
στις πιο πολλές περιπτώσεις, έχουν ειδικές ικανότητες.
Καμιά φορά δεν τις ξέρουμε.
Χρησιμοποιείστε τους, εμπιστευτείτε τους με καλό συντονισμό.
Όσο πιο διαφοροποιημένη είναι η ομάδα, τόσα καλύτερα γιατί ο ένας συμπληρώνει τον άλλον.
Και στην Ελλάδα τι?
· Οικονομική κατάρρευση,
· Προσφυγικό,
· Γεωπολιτικές προκλήσεις,
· COVID -19,
· Έκρηξη των τιμών της ενέργειας,
· Διαταραχή στο Supply Chain,
· Πληθωρισμός,
· Πόλεμος στη γειτονιά μας.
Ζούμε σε έναν κόσμο, που δυστυχώς, οι κρίσεις είναι πιθανές και πυκνές
Και νομίζω ότι οι leaders πρέπει να προετοιμάζουν τους οργανισμούς τους να αντιμετωπίσουν το ξαφνικό, το απρόσμενο.
Και επιπλέον να εκμεταλλεύονται κάθε ευκαιρία, ακόμα και καταστροφική για να μαθαίνουν, να προχωράνε και να αναπτύσσονται.
Τι συμβαίνει στις εταιρίες σήμερα?
H προετοιμασία για μια ενδεχόμενη κρίση γίνεται συνήθως με την ανάλυση και τη μετρίαση ή τη διαχείριση του ρίσκου — RISK ASSESSMENT, MANAGEMENT & MITIGATION.
Στη συνέχεια, όταν συνήθως ξεσπάει μια κρίση, μια ειδική ομάδα από ανώτερα και ανώτατα στελέχη αναλαμβάνει να την διαχειριστεί.
Κυρίως επικοινωνιακά και επίσης με έλεγχο απωλειών — DAMAGE CONTROL.
Αυτό που συνήθως ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ οι εταιρίες,
ακόμα και οι πιο μεγάλες και σπουδαίες,
είναι αυτό που ονομάζω CRISIS LEADERSHIP.
Ποιες είναι οι διαφορές?
Το Risk Management είναι proactive και στηρίζεται σε αναμενόμενους, πιθανούς κινδύνους
Εστιάζεται στις διαδικασίες και γίνεται από ειδικά τμήματα της εταιρίας ή από εξ. Συνεργάτες.
Στην καλύτερη περίπτωση αυτό που έχει στα χέρια του ένας Διευθύνων Σύμβουλος και το Διοικητικό Συμβούλιο είναι ένα Business Continuity Plan, στηριγμένο σε σενάρια.
Σκεφτείτε όμως. Είχε κανείς τέτοια πλάνα πριν ξεσπάσει η Πανδημία?
Το Crisis Management είναι reactive, εν θερμώ.
Είσαι ήδη στη φωτιά και τρέχεις.
Συνήθως η κρίση είναι απρόβλεπτη και ο σκοπός είναι να σωθεί η παρτίδα.
Η σύνθεση και η λειτουργία της ομάδας είναι μάλλον ad-hoc ανάλογα με τη φύση της Κρίσης
Τέλος αυτό που ονομάζω Crisis Leadership,
· είναι συνεχές, πριν, στη διάρκεια και — πολύ σημαντικό — μετά την Κρίση.
Δεν αρκείται μόνο στη μελέτη και στο σχεδιασμό έναντι πιθανών κρίσεων αλλά επεκτείνεται και σε εξωτερικές απειλές και συμβάντα υψηλού Impact — Αυτό που έχετε ακούσει να λένε Black Swans.
Εστιάζεται στους ανθρώπους, το ταλέντο, στις ομάδες, τις λειτουργίες και στο leadership.
Eιναι μια Α-Ζ μεθοδολογία που δεν γίνεται σήμερα.
ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΛΟΠΟΙΗΘΕΙ
Σε 3 φάσεις
Σχεδιασμός με προετοιμασία, drills, προαποφασισμένες και εκπαιδευμένες ομάδες διαχείρισης περιστατικών
Real Life εφαρμογή σε περίπτωση κρίσης — φάση 2 — ενώ παράλληλα αρχίζει η 3η φάση που περιλαμβάνει Learnings, αναπροσαρμογές στο λειτουργικό μοντέλο — αν χρειάζονται, και καινοτομία.
&&&
Θα ήθελα να κλείσω με δύο λόγια για την Ουκρανία όπως την έζησα,
όπως την περιέγραψα στο βιβλίο μου THE GIFT OF CRISIS, και όπως την ένιωσα στο πετσί μου στην προηγούμενη κρίση.
Τη δική μου Ουκρανία.
Είναι από τις πιο όμορφες χώρες στον κόσμο.
Το Κίεβο είναι εντυπωσιακό, γεμάτο μουσικές, γεύσεις, ιστορία και συναισθήματα.
Οι Ουκρανοί είναι ένας λαός περήφανος, γενναίος, βασανισμένος, φιλότιμος, μεγαλόψυχος.
Οι Ουκρανοί τραγουδάνε και χορεύουνε ακόμα και μέσα στις κακουχίες και τις καταστροφές.
Οι Ουκρανοί εκτιμούνε, σέβονται και δεν ξεχνούν.
Η Ουκρανία είναι για μένα ένα κομμάτι της ζωής μου.
Παρακολουθώ με αγωνία, 24 ώρες, όπως τότε, με live streaming τους δρόμους του Κιέβου.
Τώρα όμως οι βόμβες δεν είναι ένας χαζός εφιάλτης, είναι αληθινές.
Προσεύχομαι για τους φίλους, τους συναδέλφους μου και τις οικογένειές τους και εύχομαι αυτή η αναίτια καταστροφή να σταματήσει γρήγορα.
H ομιλία αυτή δόθηκε στα πλαίσια της εκδήλωσης Greek Exports Forum & Awards 2021, στις 3 Μαρτίου, στην Αθήνα.
CTmar22
==========================
Christos Tsolkas is an Independent Business Advisor, Entrepreneur, and Author of the new book, The Gift of Crisis: How Leaders Use Purpose to Renew their Lives, Change their Organizations, and Save the World.
He has spent more than 25 years in positions of significant responsibility (general management, sales & marketing) with multinationals in the fast-moving consumer goods sector, leading senior teams to achieve high performance and change. His educational background is in chemical engineering & business, and he is dedicated to continuous learning.
